Pacjentko, gdy otrzymałaś diagnozę choroby nowotworowej, albo rozpoczynasz leczenie lub też kontynuujesz je po nawrocie choroby potrzebujesz wsparcia informacyjnego, wiedzy o swojej sytuacji, rokowaniach, wynikach badań i planach leczenia.
Potrzebujesz rozmowy z lekarzem, który przeprowadza badania i zleca leczenie, bycia wysłuchaną, możliwości zadania pytań. To bardzo ważne dla Twojego radzenia sobie z chorobą, dla podejmowania decyzji w związku z nią. Bez takiej rozmowy możesz się poczuć zagubiona.
Nieadekwatna komunikacja powoduje wiele cierpienia u pacjentów i ich rodzin.
Wielu pacjentów opuszcza gabinety z: niejasnością co do planu leczenia, niepewni diagnozy, pogubieni w znaczeniu dalszych badań diagnostycznych. Nadają wtedy sami znaczenie objawom, których doświadczają zgodnie ze swoją wiedzą zasłyszaną, opowieściami innych pacjentek, z mediów, Internetu, historii chorób w rodzinie. Znaczenie to wpływa na to, w jaki sposób pacjentka podchodzi do choroby, dlatego tak ważne jest, aby mogła dowiedzieć się o sobie, a nie o „przypadku jakiegoś raka”.
Dzisiejsza rzeczywistość nie sprzyja rozmowom, lekarze nie mają czasu dla pacjentów przeciążeni biurokracją, ogromną ilością pacjentów. W rezultacie pacjentki skarżą się na złą jakość komunikacji z lekarzem i personelem medycznym. A szczególnie na:
- Niedostateczne informowanie, lakoniczne podanie diagnozy,
- zbyt profesjonalny język, czasem po łacinie, bez wyjaśnień
- nieliczenie się z ich reakcjami , szczególnie z emocjami (uczuciami),
- krytykowanie i wzbudzanie poczucia winy,
- brak możliwosci przekazania lekarzowi informacji o objawach i dolegliwościach. ( z rozmów własnych z pacjentkami)
Jednak to nie zmienia faktu, że Ty Pacjentko potrzebujesz się dowiedzieć i masz do tego pełne prawo. Masz także prawo oczekiwać zrozumienia dla swojej potrzeby informacji.
Pomimo pewnych cech wspólnych choroby każdy jej przebieg jest inny i każdy pacjent przechodzi go na swój indywidualny sposób. Nie wszyscy są waleczni, każdy ma swój sposób radzenia sobie z kryzysem jakim jest choroba.
Dlatego tak ważna jest dobra komunikacja która sprzyja budowaniu relacji zaufania, dobrej współpracy z lekarzem, stosowaniu się do zaleceń i w efekcie wpływa na lepszy stan psychiczny pacjentek.
Warto zatem, abyś Pacjentko przed wizytą u lekarza zapisała wszystkie ważne pytania. Możesz także poprosić bliską osobę, aby towarzyszyła Ci w trakcie wizyty i zapisywała informacje, których Ty możesz nie zapamiętać ze względu na emocje. Pamiętaj, żeby zapytać dokładnie o to, co chcesz wiedzieć, nie pozostawiaj tego w domyśle, bo może to zostać źle zinterpretowane przez lekarza. Np, zastanów się co konkretnie chcesz wiedzieć o swojej chorobie na danym etapie.
Dlaczego jest tak trudno z tą komunikacją? Lekarze nie są jej uczeni na studiach, czasem traktują to jako wiedzę zbyteczną, nie rozumieją jej znaczenia dla procesu zdrowienia, albo tłumacza to brakiem czasu. Tymczasem dobra komunikacja w rzeczywistości oszczędza czas, bo pacjenci nie wracają po kilka razy, żeby się czegoś ważnego dla nich dowiedzieć.
Pewnie nie o wszystkich swoich „ludzkich” problemach związanych z rakiem będziesz mogła porozmawiać z lekarzem. Oni rzeczywiście nie doceniają na ogół znaczenia emocji, stanu psychicznego dla procesu radzenia sobie z chorobą, reagowania na leczenie itp. Część emocji, takich jak lęk, rozpacz, gniew, bezradność, przygnębienie będziesz mogła zaadresować gdzie indziej, do pielęgniarki czy psychologa na oddziale lub w poradni.
To bardzo ważne, abyś nie została Pacjentko sama z niezadanymi pytaniami i niewyrażonymi emocjami.
